لینکده: محل استقرار بزرگترین خبرگزاری تک نفره دنیا

وحید آنلاین را احتمالاً الان دیگر هر فرد آنلاین ایرانی می‌شناسد.

شهرت و محبوبیتش، درست از انتخابات سال ۸۸ (و به خصوص بعد از منتشر کردن فیلم حمله به ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در قیطریه) به اوج رسید و بعد از آن تبدیل شد به تنها منبع خبری راستین ایرانیان آنلاین. وقتی وحید را به جاسوسی متهم کردند، با افتخار گفت که من نه افتخاری و نه قراردادی برای هیچ خبرگزاری کار نکردم و اگر انتشار آن فیلم جاسوسیست، برای مردم کشور خودم خبر بردم. در تمام آن دوران، کافی بود در یکی از شبکه‌های اجتماعی اینترنتی، وحید را دنبال کنی تا به هر خبری از هر کجا، دست یابی. بزرگترین خبرگزاری تک نفره‌ی دنیا، لقبی بود که به شوخی به وحید می‌گفتم! بی‌مزد و منّت، یک تنه، گویی شبانه‌روزش بیشتر از ۲۴ ساعت است، آنلاین و مستقیم، انواع اخبار را در اینترنت منتشر می‌کرد.

وحید، بعد از انتخابات مجبور به جلای وطن شد. چه خطراتی که در این سفر یکساله برایش نبود، تا نهایتاً از آن سر دنیا سر درآورد!

در تمام این مدت بیش از ۴ سال، وحید حتی اگر هم مجبور به بیدار ماندن ۳ روز متوالی شده باشد، یک تنه بار تمام خبرگزاری‌هایی را که یا نمی‌توانند یا نمی‌خواهند اطلاعات درست به دست مردم برسد، به دوش کشید تا اینکه چندی پیش لینکده را راه‌اندازی کرد.

کمی به قبل می‌روم.

 روزی که بالاترین درست شد. سایتی که هر کسی می‌توانست هر مطلبی را که در اینترنت منتشر شده بود، در آن معرفی کند و با رأی مثبت یا منفی خود، به دیده شدن یا نشدن آن مطلب در بالاترین کمک کند.

سایت بالاترین را دو نفر از خبرگان اینترنت و برنامه نویسی، زمانی راه‌اندازی کردند که تب اینگونه سایت‌ها در دنیا بالا بود! بالاترین به رغم تمام خوبی‌هایی که به وب فارسی کرد، دیگر بالاترین گذشته نیست. مهمترین دلیلش، از نظر من، این است که برای کسانی که حتی معنی آزادی را بلد نیستند، محیطی فراهم کرد تا گروهی، حقوق دیگران را پایمال کنند.

در نگاه اول، لینکده و بالاترین شبیه هم هستند.
فرد، به لینکده وارد می‌شود، مطلبی را که در اینترنت منتشر شده است، در دهکده‌ی مربوط به موضوع آن مطلب، منتشر می‌کند. دیگر افراد نیز با گرما دادن یا گرفتن (سرما دادن!) به آن مطلب، به دیده شدن یا نشدن آن در لینکده کمک می‌کنند.

البته هدف لینکده، صرفاً درج مطالب دیگر سایت‌ها یا خبرگزاری‌ها نیست. مهمترین ویژگی لینکده، این است که شما با مراجعه به آن می‌بینید که در شبکه‌های مختلف اجتماعی، درباره موضوع مد نظر شما، چه خبر است!

مثلاً این روزها، صحبت خاطرات آقای هاشمی رفسنجانی و موافقت مرحوم امام با حذف شعار مرگ بر امریکا، یکی از موضوعات داغ اجتماع است. توییت‌هایی که در این باره بچه‌ها نوشته‌اند، خبرهای مربوط به این موضوع و تحلیل‌هایی که سایت‌های خبری یا وبلاگ‌ها منتشر کرده‌اند یا صحبت‌های بچه‌ها در شبکه‌های اجتماعی مثلاً گوگل پلاس و هر چیز دیگری را با مراجعه به لینکده به راحتی ببینید.

اما به نظر من، بزرگترین و مهمترین فرق لینکده و بالاترین، ایجاد دهکده است. 

هر فردی با فعالیت در لینکده (ارسال مطلب، نوشتن نظر و گرما دادن و گرفتن) و کسب امتیاز لازم برای ایجاد دهکده، می‌تواند برای خود یک دهکده درست کند با قوانین و مقررات مخصوص و دلخواه خود:

دهوَندان پس از مدتی فعالیت و کسب اعتبار عددی لازم می‌توانند خودشان دهکده‌ای جدید بنا کنند و به عنوان «دهدار» آن دهکده قوانین و معیارهای ورود مطلب را مطابق سلیقه خودشان تعیین کنند و با امکاناتی مثل لیست سیاه و لیست سفید اجازه لینک دادن از منابعی را ممنوع کنند یا منابع مجاز رو محدود به منابعی خاص بکنند. دهداران می‌توانند کاربرانی را به عنوان «دهیار» انتخاب کنند تا در حفظ قوانین دهکده بهشان کمک کنند و مطالب ناسازگار را از حالت انتشار خارج کنند.

 اینجاست که حقوق اقلیت به رسمیت شناخته می‌شود و هیچ کسی نمی‌تواند آن را پایمال کند. شما با ایجاد یک دهکده و قوانین مخصوص و دلخواه خود، رئیس دهکده‌ی خود هستید. از هر منبعی که صلاح بدانید، مطلب منتشر می‌کنید و هزاری هم اکثریت دیکتاتور بخواهد گرمای مطلب شما را بگیرد، باز مطلب شما در دهکده‌ی شما قابل دیدن است و خوانندگان مخصوص شما، با مراجعه به دهکده‌ی شما، مطلب باز نشر شده‌ی شما را خواهند خواند.

وحید، در حال حاضر، عمدتاً دست تنها و مثل سابق تک نفره در حال منتشر کردن اخبار در لینکده است. دیگر کمتر در شبکه‌های مجازی حاضر می‌شود و بیشتر اخبار را در لینکده منتشر می‌کند. البته خوشبختانه چند نفری، گاهی، چند تا لینکی در لینکده منتشر می‌کنند ولی...

لینکده، مثل تمام چیزهای نوپای دنیا، در اول راه است و بنابراین ایراد دار. ولی این ایرادها با فعالیت کاربران شناخته و رفع می‌شوند.

تمام ما ایرانیان آنلاین، به وحید، به خاطر تلاش‌های بی دریغش در رساندن اخبار به دستمان، مدیونیم. 

اگر روزی وحید آنلاین بزرگترین خبرگزاری تک نفره دنیا بود، بیایید با منتشر کردن روزی چند تا مطلب در لینکده، بزرگترین خبرگزاری ملی دنیا را تشکیل دهیم.