قرآن مظلوم

قرآن، فقط کتاب دینی ما نیست. اساس قانون اساسی زندگی ماست. دستورات و احکامی دارد. امر و نهی‌هایی دارد. اگر تو به این امر و نهی‌ها عمل نکنی، پنداری که آن را دور انداخته‌ای. اینکه می‌گویند روزی روزگاری از قرآن جز چند برگ کاغذ باقی نمی‌ماند، منظور همین است. یعنی قرآن را گذاشته‌ای در طاقچه و احیانا هر چند وقت یک بار هم خاکش را پاک می کنی.

در این چند وقت اخیر، چه اعمال خلاف قرآنی که انجام نشد! خود آقایان مدعی پیروی از قرآن، مدتیست که آن را به نفع شخصی خود تفسیر می‌کنند. مدتیست که آن قسمت از قرآن را که نفعشان در آن است، بیان می‌کنند و تبلیغ می‌نمایند و از آن قسمتی که به ضررشان است، بی خیال، رد می‌شوند. آقایان، مدتیست که قرآن را دور انداخته‌اند. خود، قبلاً آن را آتش زده‌اند و نابود کرده‌اند. این همه فقان از آتش زنی قرآن برای چیست؟!! کسی حق دارد که از این عمل شنیع، به فقان آید که خود، حداقل تابع کتاب شریف باشد!

من از بیگانگان هرگز ننالم

که با ما هرچه کرد، آن آشنا کرد